" Save Our Reef "

" To protect and conserve coral reefs by establishing and implementing
environmentally friendly guidelines to promote a sustainable diving tourism industry. "

English | Thai Register | Sign in
        


Cleanup story


GREEN FINS CLUB

เกาะลันตาเป็นสถานที่ท่องเที่ยวชายทะเลอีกแห่งหนึ่งของกระบี่ ที่มีการพัฒนาพื้นที่ชายฝั่งทะเลให้เป็นสถานที่พักตากอากาศ มีตั้งแต่กระต๊อบหลังคามุงจากราคาไม่กี่ร้อยบาท จนถึงรีสอร์ทหรูหราระดับเกินห้าดาว  ช่วงฤดูท่องเที่ยวตั้งแต่เดือนตุลาคม จนถึง เมษายน รีสอร์ทน้อยกว่ากึ่งของครึ่งจะเปิดทำการตลอดปี เพราะไม่คุ้มกับการดูแล ลมพายุที่นี่แรงจริงๆ ขนาดต้องเอาตาข่ายมาขึงกันลมให้กับต้นไม้ แต่อาจเป็นเพราะภูมิอากาศผิดเพี้ยนไปมาก ฝนไม่ชุกเท่าที่ผ่านมา วันไหนที่อากาศดี ฟ้าเปิด ทะเลจะเรียบเหมือนกระจก สีทะเลจะเหมือนกระจกสะท้อนฟ้า ยังไงยังงั้นเลยแหละ ไม่มีคลื่นตูมๆอย่างบางครั้งที่สีจะขุ่นๆโคลนๆ

เรากับเพื่อนเดินหาดสำรวจพื้นที่เพื่อจัดกิจกรรมเก็บขยะที่ หาดพระแอะ หรือ LONG BEACHโอโห หาดสกปรกยังกับอะไรดี มีขยะที่พบเป็นถุงดำใหญ่ ถุงปุ๋ย ถุงพลาสติกใส่อาหาร ถุงก๊อบแก้บที่ใส่ขยะบ้าน ขวดน้ำพลาสติก เชือกแหอวน ขวดเครื่องดื่มบำรุงกำลัง(ฉลากหลุดหมดแล้ว) ขวดแก้ว แก้วน้ำใสๆพลาสติก รองเท้า (บางครั้งเราไม่เข้าใจเกี่ยวกับเรื่องของรองเท้าจริงๆ ทุกที่ ทุกหาดจะพบรองเท้าข้างเดี่ยว มนุษย์ที่ไหนทำหายได้เยอะขนาดนี้) โฟม หลอดไฟ ทุ่นลอยน้ำของชาวประมง เชือก ไซจับปลา ก้านอมยิ้ม หลอด แปรงสีฟัน แน่นอนต้องเป็นถุงขยะดำใหญ่ที่ลอยมาแตกเป็นจำนวนมาก เราดึงถุงจากทรายได้มากกว่าสิบถุง เก็บเป็นสต๊อกไว้เก็บขยะต่อคร่าวหน้า มองไปสุดลูกตาทั้งซ้ายและขวาก็จะพบขยะลักษณะเดียวกันเกยตื้น เที่ยวมาแล้วร้อยเกาะ ยังไม่เคยเห็นขยะเยอะอย่างนี้มาก่อนในชีวิต เก็บได้สักสี่ถุงแล้วนึกภาพตัวเองเหมือนยายเลย โกงๆโค้งๆ ทำไมไม่มีใครคิดอุปกรณ์เก็บขยะบ้าง เอาแบบไม่ต้องก้มๆเงยๆนะ อีกสัปดาห์ต่อมาขยะเดิมยังอยู่   อีก 4 วันต่อมาที่ลยานะ เราร่วมเก็บขยะหน้าหาดกับพนักงานเกือบ  20 คน เพียงในเวลาไม่เท่าไรก็สะอาดตา นี่แลคือพลังมวลชน เดินเรียงเป็นหน้ากระดาน เพราะยังงี้ไงถึงต้องชวนเพื่อนๆมาร่วมกิจกรรมวันพิเศษ ให้สำหรับสิ่งพิเศษ แต่เรายังนึกไม่ออกค่ะว่าเก็บแล้วทำยังไงกับมันดี เราอยากเห็นมันถูกนำไปย่อยสลายและใช้ใหม่ แทนการกลบฝังที่ทุกๆที่เขาทำกัน

วันรุ่งขึ้นเราขี่จักรยานไปที่ หาดคลองโขง ไม่เคยไปมาก่อน เลี้ยวลงไปตามทางที่เป็นถนนดินแดงตามป้าย แล้วทางเข้าก็อยู่ตรงข้ามกับที่โล่งกว้างเตียนไว้สำหรับทำ โรงปูน ชื่อว่า ละลานตาซีแพก จำได้วันก่อนเรามางานมหรสพที่ผู้ใหญ่จัดเลี้ยงชาวบ้านทั้งกิจการเปิดใหม่และตำแหน่งที่เพิ่งรับ สิบวันสิบคืน ล้มวัวก็หลายตัวอยู่ งานมหรสพสนุกมาก เพราะเป็นงานแสดงท้องถิ่นจริงๆ เช่น ลิเกป่า หนัง ตลุง รำโนราห์ ร้องรำทำเพลงรองแง็ง เรามาคืนสุดท้ายได้ดู เอกวิทย์ มิตรสุภาพ ร้องเต้น hip-hop เป็นภาษาใต้ น่ารักจริงๆค่ะ คนใต้เลี้ยงทีก็แบบนี้ค่ะ หาดคลองโขงนี้น่ารัก เพราะยังไม่มีโรงแรมเรียงเป็นตับ มีกำลังก่อสร้างอยู่ แต่หลบๆลงต่ำเนินลงไป ทางมอเตอร์ไซด์เรียบชายหาดสองข้าง เป็นหาดหิน เย็นแล้วจะมีชาวบ้านเดินเล่น เหวี่ยงแห คนงานก่อสร้างนอกพื้นที่เลิกงานมาพักผ่อนริมหาด ขยะที่หาดเหมือนกับที่หาดพระแอะเลย เห็นแล้วเริ่มอนาถใจ เลยก้มๆเงยๆตามระเบียบ ชาวบ้านก็มองดูเรา เริ่มเย็นแล้วบังละห์ เดินมาคุยกับเรา แถมเรียกเจ้ (คนใต้ถ้าเห็นใครหมวยๆขาวๆ แลดูไม่ใช่คนในพื้นที่ ก็จะเรียกเจ้เป็นการให้เกียรติ บางคนนี้แกเป็นพ่อ เป็นลุง ยังไงก็ต้องเรียกเจ้) เขาบอกเขาดูแลพื้นที่นี้ อยู่หน้าโรงแรมพาวิเลียน มีอะไรให้ช่วยก็บอก ถามว่าจะพาขยะไปไหน ยังไม่รู้เลย แต่กองไว้ที่เพิงพังๆนี้ก่อน ค่อยมาเก็บใหม่ แล้วบังรู้จักอบต.ที่นี่ไหม เรียกเขามาเก็บได้ไหม ชาวประมงอีกคนหนึ่งมองออกไปที่ทะเลตลอดเวลา สองมือเตรียมท่าพร้อมเหวี่ยงแห ไม่เข้าใจเขามองอะไร มองไกลๆ เขาบอกมองหาปลามง เราถามว่ามีเหรอ วันนี้ไม่มี ถามว่าพรุ่งนี้เรามาเก็บขยะอีกไหม ให้พาข้าวห่อมา เราจะหาปลาทำกินให้ที่หาดนี้ เขาชื่อบังแบ เจอกันอีกที ต่างคนต่างขี่รถกลับบ้าน ยังชวนเราไปที่บ้านอีก เราก็ตามไปจนถึงที่บ้านแล้วก็ลากลับ

ปัญหาใหญ่ของที่เกาะลันตา คงเหมือนๆกับที่ภูเก็ตและพีพี สถานที่ท่องเที่ยว ขยะมันล้นแล้วก็ไม่จัดการกับมันให้ถูกวิธี ให้เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ทุกอย่างจะถูกบรรทุกไปฝังกลบที่หลุม ซึ่งอยู่บนเนิน เป็นต้นน้ำของสวนสาธารณะหาดพระแอะนั่นเอง  วันนี้เราไปสำรวจขยะหน้าหาดพระแอะอีกครั้งหลังจากวันเพ็ญเดือนหงาย น้ำเกิด ขึ้นสูงสุดกวาดเอาขยะเกยหาดเรียบ สะอาดสวยงาม แต่ที่พ้นชายน้ำขึ้น ยังมีขยะเดิมๆอยู่ เยอะเหมือนเดิมบริเวณเนินทรายหน้าบังกะโล ใครหนอทำความสะอาดหาดได้เรียบขนาดนี้ ชาวบ้านมักจะพูดเสมอฤดูมรสุม ทะเลจะพัดเอาทรายออกไป บางที่เช่นหาดหนึ่งของเกาะราชาหน้ามรสุมเป็นหาดหินล้วนๆ ไม่มีทรายให้กลิ้งเกลือกเล่น แต่พอถึงเวลา หน้าฤดูท่องเที่ยว ทะเลพัดทรายกลับมากลบหินไม่เหลือแม้แต่ร่องรอย หลายๆที่ดูการเปลี่ยนฤดูกันตรงที่ธรรมชาติพาทรายกลับมาหรือยัง แต่ชาวบ้านปัจจุบันมองเราเก็บขยะแล้วบอกว่า เดี๋ยวทะเลก็พัดออกไป ค่ะ ออกไปแล้วก็เข้ามา แล้วก็ออกไป

เราเข้าเมืองกระบี่ ไปคุยกับเพื่อนที่มีบังกะโลที่เกาะจำ เขาบอกว่าที่เกาะจำมีขยะเยอะมาก ขยะเหมือนกับที่เกาะลันตาเลย ถุงขยะดำที่ถูกทิ้งลงจากเรือขนขยะจากเกาะพีพี กระจัดกระจาย ถูกพัดไปตามหาดต่างๆ ผู้ที่ดูแลรับผิดชอบ ช่วยจัดการที่ค่ะ

เราจะทำยังไงกันดี เราจะรณรงค์ยังไงดีกับชาวบ้าน ผู้ประกอบการ เจ้าหน้าที่หน่วยงานราชการที่รับผิดชอบ ใครรู้คำตอบชวยบอกที่



Download ข้อมูลเป็น PDF คลิกที่นี่